مقدمه
بعد از اینکه آیت‌الله خمینی در بهمن۵۷ وارد کشور شد، ۲۸روز در تهران به سر برد و پس از آن به حوزۀ علمیه قم رفت و اعلام کرد: «جمهوری دموکراتیک یک فرم غربی است و احکام اسلامی را جاری می‌کنیم». ۴ روز بعد در سخنرانی دیگری گفت: «الان وزارتخانه‌ها -این را می‌گویم که به دولت برسد- آن طوری که برای من نقل می‌کنند باز همان صورت زمان طاغوت را دارد. در وزارتخانه اسلامی نباید معصیت بشود. در وزارتخانه‌های اسلامی نباید زن‌های لخت بیایند. زن‌ها [به ادارات] بروند اما باحجاب باشند. مانعی ندارد بروند کار کنند لیکن با حجاب شرعی باشند».
پس از آنکه دولت موقت (به عنوان مسئول قوۀ اجرایی کشور) نیز اظهارات آیت‌الله خمینی در مورد حجاب شرعی را تأیید کرد، بسیاری از زنان شاغل در ادارات دولتی شوکه شدند. این ماجرا تقریبا همزمان با روز جهانی زن (۸ مارس و ۱۷ اسفند) شد و زنان که از قبل تدارک دیده بودند در این روز راهپیمایی کنند، راهپیمایی این روز را به اعتراض به حجاب اجباری گره زدند. ۱۷ اسفند فرا رسید و بزرگترین تظاهرات علیه حجاب اجباری در تهران برگزار شد.
ادامه مطلب