بایگانی برچسب برای: حقوق و آزادی زن

حق بر بدن و حق آزادی پوشش (این تصویر با کمک هوش مصنوعی ساخته شده است.)

برای تعیین تکلیف درباب مسئلۀ حجاب اجباری و اعتبار حقوقی این حکم لازم است به این مسئله بپردازیم که حق انتخاب پوشش از جملۀ چه حقوقی است؟ آیا اصلاً انسان در این حوزه واجد حق است؟

حامیان متافیزیک‌های پرهزینۀ بنیادگرایانه، ممکن است مدعی شوند که بنابر متافیزیک مقبول آن‌ها، انسان در اینجا فاقد حق است؛ این خداوند است که چنین حقی دارد و انسان در اینجا جز مطیع‌بودن، به هر عمل دیگر متوسل شود، از لحاظ شرعی مرتکب خطا شده است و مستحق مجازات است.

البته ریشه‌های این استدلال را در قسمت اول بررسی کردیم و نشان دادیم که این سبک از استدلال تا چه اندازه دچار مشکلاتی اساسی است. اولین مشکل، متافیزیک پرهزینه‌ای است که رهیافت‌های مساوات‌طلبانه به‌لحاظ معرفت‌شناختی، از پذیرش آن معذورند. جنبۀ دیگر آن، عدم ‌امکان استنباط حقوقی از گزارۀ یادشده است. کمااینکه در یادداشت پیشین به‌طرزی مبسوط‌تر بیان کردیم، از صرف الزام تشریعی، الزام حقوقی و قانونی لازم نمی‌آید.

اما مسئلۀ پوشش و حق انتخاب آن، از چه بنیانی تغذیه می‌کند و بر چه اساسی استوار است؟

ادامه مطلب
هیس دانشگاه فریاد نمی‌زند - اندیشکده هاتف

سه‌شنبه ۴ بهمن1401 نشستی به همت اندیشکده هاتف در خانۀ اندیشه‌ورزان با حضور دکتر مقصود فراستخواه و دکتر ابراهیم آزادگان برگزار شد. موضوع این نشست نقش دانشگاه در بحران‌های اجتماعی-سیاسی جامعۀ ایران بود. دکتر آزادگان در ابتدا از اهمیت دانشجویان در جامعۀ مدنی سخن گفت.

هیس دانشگاه فریاد نمی‌زند - اندیشکده هاتف
نشست هیس دانشگاه فریاد نمی‌زند – نقش دانشگاهیان و نهاد دانشگاه در بحران‌های اجتماعی-سیاسی با حضور دکتر مقصود فراستخواه و دکتر ابراهیم آزادگان. اندیشکده هاتف. 4بهمن1401

چرا دانشجو مهم است؟

به اعتقاد آزادگان اهمیت دانشجو در جامعۀ مدنی به این دلیل است که اگر جامعه دچار یک مشکل شود، این قشر اولین گروهی است که به وجود این مشکل پی می‌برد و اعتراض می‌کند. خیلی از آدم‌های جامعه به‌دلیل شغل و حقوق ثابتی که دارند یا به‌خاطر حفظ موقعیت اجتماعی‌شان دارای روحیۀ محافظه‌کاری می‌شوند. به همین دلیل این افراد دردهای جامعه را حتی ممکن است که حس هم نکنند. اما چرا دانشجویان می‌توانند این دردهای اجتماعی را به خوبی درک کنند؟

ادامه مطلب
راهپیمایی ضد حجاب اجباری

مقدمه

بعد از اینکه آیت‌الله خمینی در بهمن۵۷ وارد کشور شد، ۲۸روز در تهران به سر برد و پس از آن به حوزۀ علمیه قم رفت و اعلام کرد: «جمهوری دموکراتیک یک فرم غربی است و احکام اسلامی را جاری می‌کنیم». ۴ روز بعد در سخنرانی دیگری گفت: «الان وزارتخانه‌ها -این را می‌گویم که به دولت برسد- آن طوری که برای من نقل می‌کنند باز همان صورت زمان طاغوت را دارد. در وزارتخانه اسلامی نباید معصیت بشود. در وزارتخانه‌های اسلامی نباید زن‌های لخت بیایند. زن‌ها [به ادارات] بروند اما باحجاب باشند. مانعی ندارد بروند کار کنند لیکن با حجاب شرعی باشند».

پس از آنکه دولت موقت (به عنوان مسئول قوۀ اجرایی کشور) نیز اظهارات آیت‌الله خمینی در مورد حجاب شرعی را تأیید کرد، بسیاری از زنان شاغل در ادارات دولتی شوکه شدند. این ماجرا تقریبا همزمان با روز جهانی زن (۸ مارس و ۱۷ اسفند) شد و زنان که از قبل تدارک دیده بودند در این روز راهپیمایی کنند، راهپیمایی این روز را به اعتراض به حجاب اجباری گره زدند. ۱۷ اسفند فرا رسید و بزرگترین تظاهرات علیه حجاب اجباری در تهران برگزار شد.

ادامه مطلب