رسانه‌ها و پلتفرم‌های اجتماعی

نحوه ارتباط مردم با یکدیگر در قرن بیست‌ویکم به‌سرعت تکامل یافته است. در دهه 1990، اگر کسی می‌خواست یک آموزش ویدیویی را در شبکه‌های اجتماعی خود به اشتراک بگذارد، گزینه‌های انتشار محدود بود (به‌عنوان مثال، ایمیل، فلاپی دیسک، یا احتمالا یک دیسک فشرده). اما اکنون، پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی چون یوتیوب، اینستاگرام و تیک‌تاک قابلیت‌های حرفه‌ای ویرایش و اشتراک‌گذاری ویدئو را ارائه می‌کنند که به کاربران این امکان را می‌دهد که در عرض چند دقیقه محتوایی را ایجاد و برای هزاران بیننده منتشر کنند. به این ترتیب، رسانه‌های اجتماعی به‌طور پیوسته به یک جزء جدایی‌ناپذیر برای نحوه ثبت جنبه‌های زندگی فیزیکی افراد و به اشتراک‌گذاری آن‌ها با دیگران تبدیل شده‌‌اند. پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی سبک زندگی [1]، یادگیری و چگونگی ایجاد، حفظ و تعیین مرز ارتباط افراد با یکدیگر را تغییر داده‌اند [2].

کار[1] و هیز[2] رسانه‌های اجتماعی را این‌گونه تعریف می‌کنند: «کانال‌های مبتنی بر اینترنت که به کاربران اجازه می‌دهند از طریق آن‌ها با یکدیگر به شکلی همزمان یا ناهم‌زمان[در زمان‌های مختلف] و به‌طور انتخابی با مخاطبانی گسترده و محدود تعامل داشته باشند و محتوای تولیدشده توسط کاربران و تعامل آن‌ها با یکدیگر، مبنای تولید ارزش باشد» [3]. پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی راه‌های جدیدی را برای به اشتراک‌گذاری خود، تجربیات و احساسات افراد با جوامع آنلاین گسترده‌تر از طریق پست‌ها، توییت‌ها، اشتراک‌گذاری‌ها، لایک‌ها و نظرات ارائه می‌دهند و افراد از این پلتفرم‌ها برای بیان نقاط عطف مهمی استفاده می‌کنند که باعث شادی، غم و اندوه و چالش‌ها و کنار آمدن با بحران‌ها استفاده می‌کنند [4]. بسیاری از محققان این تعاملات بین فردی در رسانه‌های اجتماعی را سازنده ارزیابی کرده و معتقدند که این تعاملات به ایجاد سرمایه اجتماعی، افزایش عزت نفس و بهبود رفاه شخصی منجر می‌شوند [5] [6] [7]. اما در کنار این تاثیرات مثبتی که شبکه‌های اجتماعی دارند محققان نگرانی‌های فزاینده‌ای را درمورد جمع‌آوری غیراخلاقی داده‌ها و سوء استفاده از حریم خصوصی افراد نیز مطرح کرده‌اند [8] [9].