بایگانی برچسب برای: امیرمحمد واعظی

امیرحسین حاجی شمسایی، شهریار اخوان و امیرمحمد واعظی - نشست ما و آینده هوش مصنوعی - اندیشکده هاتف

معرفی نشست:

صحبت با ChatGPT تجربه‌ای است که بعید است کسی از علاقه‌مندان به حوزه هوش مصنوعی و فناوری‌های نوین تا کنون آن را آزمایش نکرده باشد. این ChatBot که محصولی از شرکت OpenAI است، آغازی شد بر مباحثاتی داغ در سطح بین‌المللی بر سر هوش مصنوعی در همه عرصه‌های فرهنگی، اقتصادی، فلسفی و…

چهارشنبه 13 اردیبهشت، اندیشکده هاتف میزبان دو نفر از پژوهشگران حوزه هوش مصنوعی از دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه ورشو (کشور لهستان) بود و در آن گفت‌وگویی جذاب پیرامون موضوع «ما و آیندۀ هوش مصنوعی» شکل گرفت.
شما را دعوت می‌کنیم تا ابتدا چکیده‌ای از این نشست را مشاهده فرمایید و در ادامه گزارش مکتوب این نشست را مطالعه کنید. (ویدئوی کامل نشست نیز در انتهای همین صفحه و در صفحه آپارات اندیشکده هاتف در دسترس است.)

امیرحسین حاجی شمسایی، شهریار اخوان و امیرمحمد واعظی - نشست ما و آینده هوش مصنوعی - اندیشکده هاتف
امیرحسین حاجی شمسایی، شهریار اخوان و امیرمحمد واعظی – نشست ما و آینده هوش مصنوعی – اندیشکده هاتف

هوش مصنوعی تا کنون چه مسیری را طی کرده است؟

بخش اول جلسه به ارائه آقای امیرحسین حاجی‌شمسایی درمورد مسیر طی‌شدۀ هوش مصنوعی در 80 سال اخیر اختصاص داشت. نسل اول فناوری هوش مصنوعی، هوش مصنوعی استدلال‌پایه بود که از بازۀ بعد از جنگ جهانی دوم تا انتهای قرن بیستم ادامه داشت. این نسل از هوش مصنوعی به سیستم‌های خبره (expert systems) معروف بود و مبتنی‌بر استفاده از عملگرهای منطقی بین گزاره‌ها کار می‌کردند. اما این سیستم‌ها نتوانستند عملکرد موفقی داشته باشند، چراکه امکان سازگاری با جهان واقعی را نداشتند و با وجود تأمین مالی گسترده، به اهداف مورد ادعای این فناوری‌ها نرسیدند. ریشه این شکست را می‌توان به‌نوعی در نبود دید بین‌رشته‌ای هم دانست. از منظر فلسفه و علوم شناختی، بین داده‌های دریافتی از محیط توسط قوای حسی و لایه استدلال منطقی در ذهن فاصله‌ای وجود دارد و نمی‌توان به‌طور مستقیم بین یک سیستم صرفاً مبتنی‌بر گزاره‌های منطقی و محیط واقعی ارتباط برقرار کرد.

ادامه مطلب
فصل اول پادکست دوسیه اندیشکده هاتف

مقدمه

تولید و انتشار فصل اول پادکست دوسیه به اتمام رسید. به نظرم آمد حالا که در مقطع زمانی بین پایان انتشار فصل اول و شروع انتشار فصل دوم هستیم، یادداشتی بنویسم و نکاتی را توضیح دهم. بعضی از این نکات اشاره و واکنش به بازخوردهایی است که در طول این مدت از مخاطبان گوناگون گرفته‌ایم و بخش دیگر این نکات شاید گفت‌وگویی با خود محسوب شود؛ از این جهت که حالا که بخشی از مسیر را آمده‌ایم، بیشتر برایمان مشخص شده که دوسیه چیست و قرار است چه کند.

نه یک شنوندۀ صرف، بلکه یک شنوندۀ منتقد

فصل اول پادکست دوسیه صرفا یک تریبون ساده نیست. قرار نبود مهمان‌هایی بیایند و ما میکروفونی جلوی آن‌ها بگذاریم تا صدای آن‌ها را بشنویم و بروند. قصد ما این بود که مواضع این افراد را نقد کنیم، به پرسش بکشیم و حتی زیر سوال ببریم. از نظر ما این نکته از دو جهت حائز اهمیت است. جهت اول اینکه موضع دوسیه تا حدودی مشخص می‌شود: موضع دوسیه این نیست که مهمان‌های فصل اول حرف‌های درستی زده‌اند. من و دوستانم که در اندیشکدۀ هاتف مشغول مطالعه و پژوهش هستیم، شاید با بعضی از مهمان‌های فصل اول چیزی در حدود ۱۰ درصد هم اشتراک‌نظر نداشته باشیم.
جهت دوم که به دنبال جهت اول می‌آید این است که لیست مهمانان دوسیه، جهت‌گیری فکری ما را مشخص نمی‌کند. دعوت از یک مهمان به پادکست دوسیه به معنای تأیید مواضع او نیست، در نتیجه خواهش ما از مخاطب این است که ما را بر اساس لیست مهمانان مورد ارزیابی قرار ندهند، بلکه از طریق نوع دیالوگی که با این مهمانان برقرار کرده‌ایم و قوت و قدرت چالش‌های نظری که در مقابل آنها قرار دادیم ارزیابی کنند.

ادامه مطلب